This book is about the first ten years of the master track in Landscape Architecture at the Department of Urbanism in the Faculty of Architecture and the Built Environment at TU Delft. It delves into the personal, educational, didactical, organizational and, above all, substantive dimensions of the teaching of this appealing and highly relevant discipline at the academic level. The book has three parts. The first part – PROFILE – discusses the context and events that led up to the development of the master track and influenced its further development – from the very first landscape architecture related appointments and initiatives in the 1940s to the first day in September 2010 when the programme began with seven participants, and on to the celebration of its tenth anniversary in 2021. Infographics show the numbers and profiles of the student population and illustrate the structure of the master curriculum. The second section – WORK – contains snapshots of drawings, photos, collages and other graphic material produced by our students. The images are loosely grouped according to the five stages in the design process: exploring, understanding, conceptualizing, modifying and engineering the landscape. Interspersed with this kaleidoscopic variety of images you will find a series of short essays on key topics in landscape architecture education written by the present staff of the Landscape Architecture section. Finally, at the end of the book you will find a few lists – PEOPLE – of all those involved: students, staff and guest lecturers. They are the ones who made and still make the master track such a wonderful community to belong to. @en

This booklet shows the process and results of Ode aan de Hollandse Waterlinies, a project developed in the elective course Landscape Architecture ON site. Research, analysis and Sense of Place formed the base of this project. The central aim of this course was to express the given site in a project at the interface between landscape architecture, landscape art and theatrical performance. This year the focus is on inundation and the inundation fields. As part of research for the festival “Ode aan de Hollandse Waterlinies 2021” our team - consisting of fifteen Master students - has realised a temporary interactive architectural installation in a privately owned meadow landscape, where cows, meadow birds and farmers live and work.

The multi-dimensionality of BwN calls for the incorporation of ‘designerly ways of knowing and doing’ from other fields involved in this new trans-disciplinary approach. The transition out of a focus on rational design paradigms towards reflective design paradigms such as those employed in the spatial design disciplines may be a first step in this process. By extension, the knowledge base and design methodologies of BwN may be critically expanded by drawing on ways of knowing and doing in spatial design disciplines such as landscape architecture, which elaborates the agency of the term ‘landscape’ as counterpart to the term ‘nature’. Operative perspectives and related methodologies in this discipline such as perception, anamnesis, multi-scalar thinking, and process design resonate with specific themes in the BwN approach such as design of/with natural processes, integration of functions or layers in the territory and the connection of engineering works to human-social contexts. A series of installations realised for the Oerol festival on the island of Terschelling between 2011 and 2018 serve as case studies to elaborate potential transfers and thematic elaborations towards BwN. In these projects inter-disciplinary teams of students, researchers and lecturers developed temporary landscape installations in a coastal landscape setting. Themes emerging from these project include ‘mapping coastal landscapes as complex natures’, ‘mapping as design-generative device’, ‘crowd-mapping’, ‘people-place relationships’, ‘co-creation’, ‘narrating coastal landscapes’, ‘public interaction’ and ‘aesthetic experience’. Specific aspects of these themes relevant to the knowledge base and methodologies of BwN, include integration of sites and their contexts through descriptive and projective mappings, understanding the various spatial and temporal scales of a territory as complex natures, and the integration of collective narratives and aesthetic experiences of coastal infrastructures in the design process, via reflective dialogues.@en

Momenteel werkt Noord-Holland aan een omgevingsvisie, die o.a. de concurrentiepositie van de Metropoolregio Amsterdam wil behouden en versterken, een doel waar het landschap een goede bijdrage aan kan leveren. Voor het bereiken van dit doel is het essentieel dat zowel bestaande kwaliteiten van het landschap beschermd worden als nieuwe landschappelijke kwaliteiten ontwikkeld. Deze pilot genereert hiervoor inspiratie door succesvolle voorbeelden van plannings- en beleidsinstrumentaria voor de bescherming en ontwikkeling van landschappen te bekijken en testen. We geven een overzicht van ruimtelijke concepten voor regionale landschapsbescherming en –ontwikkeling, geïllustreerd aan de hand van internationale voorbeelden. Bij drie voorbeelden is onderzocht hoe ruimtelijke concepten in de praktijk werken, hoe deze gefinancierd worden en welke organisatievorm gekozen is (governance). De belangrijkste lessen zijn vervolgens schetsmatig toegepast op de landschappen van de MRA. De internationale instrumentaria blijken interessante aanknopingspunten te zijn in de ontwikkeling van een aantrekkelijk en waardevol landschap waar natuur, water, cultuurhistorie, landbouw, recreatie en wonen elkaar versterken.@en

Gelderland is een regio met bijzondere landschappelijke kwaliteiten. De Veluwe, het Rivierengebied met haar stuwwallen en het coulisselandschap in de Achterhoek zijn landelijk bekend. Ook het stedelijke landschap mag er zijn, met Hanzesteden, de campus van Wageningen en de bruisende binnensteden van Arnhem en Nijmegen met de Nevengeul bij Lent. Toch worden de kansen die het landschap biedt voor een aantrekkelijk vestigingsklimaat nog onvoldoende benut. Zeker, blijkt nu, waar het gaat om landschappen die zich niet laten indelen in termen van stad of land. Door de opgezette methodiek werd dit onderzoek juist met haar blik naar deze hybride landschappen gestuurd. Zo zijn er wel 150 nieuwe categorieën uit het stad-land continuüm te herleiden: stadsrandzones, overgangsgebieden, tussenland, volkstuincomplexen, rommelzones. Het zijn misschien vaak kleine gebieden, maar samen vormen ze wel 28% van de regio. Vergeet dus vanaf nu je vastomlijnde ideeën over het begrip stad en land en kijk mee met wat zich aandient, als je met een open visie het landschap opnieuw analyseert.@en

Elective course of the MSc2 - Chair of Landscape Architecture at the TU Delft in BK-expo at the Faculty of Architecture, November 2-19 2015@en