In dit afstudeerproject wordt de architectuur benaderd als een proces.

Als onderdeel van de wereld.
Als iets dat in overgang is.
Aan constante verandering onderhevig.

Aan invloeden van buitenaf,
aan weer en wind,
aan de mens.

De mens die middels zijn handelen de wereld om hem heen vorm geeft.
zijn waarnemingen aan de basis,
om hem van informatie te voorzien.

De architectuur in overgang,
laat zich niet langer beschrijven als een vast gegeven.
De ruimte is niet langer te zien als gesloten.
De mens niet langer te zien als los van de natuur.
Verbinding wordt niet alleen noodzakelijk maar ook evident.

De ruimte zelf wordt beschreven als een gelaagde realiteit.
Door de architectuur als gelaagd op te vatten wordt het evident dat de mens de ruimte deelt met dieren, planten, organismen en niet levende materie. Als architect hebben wij de mogelijkheid ook met deze andere ‘bewoners’ rekening te houden. Dit verbreedt de professie van de architect.

Zoekend naar een wereld in overgang.


----

In this graduation project architecture is approached as a process.

As part of the world.
As something in transition.
Influenced by constant changes.

By forces from outside,
by rain and wind,
by humanity.

Human kind that through his action transforms and forms the world around him,
his perception at the basis,
giving him information.

The architecture in transition,
no longer can be seen as a fixed situation.
The space no longer as closed.
Human kind no longer separated from nature.
Connection is not only necessary but also manifest.

Space itself is described as a layered reality.
By approaching space as layered, it becomes clear that humanity shares space and time with animals, plants, organisms and non-living matter. As architects we are consequently capable of taking care of these other ‘inhabitants’ of space as well. This leads to a widening of the profession of architecture.

Investigating the world in transition.